Kwetsbaarheid. Daar gaat mijn boek ook over. Wat had ik een respect voor de toen nog kapitein Kroon. Ik kocht zijn eerste boek ‘Danger Close’. Wat een held. Gefascineerd las ik zijn boek waar hij heeft gevochten in een land waar ik ook een jaar was geweest. Afghanistan.
Een Brabander van de straat opgeklommen tot officier. Geen grijze muis maar een leider die beslissingen maakte. Een mannetjesputter die er stond voor zijn manschappen en onvoorwaardelijk trouw IS aan zijn vaderland. Dingen gedaan waar de gemiddelde mens geen notie van heeft. Samen met zijn mannen. Broederschap. Het gaat onze voorstelling te boven. Slechts weinigen kennen de details van wat zij hebben ondergaan. Je zou haast denken dat het geen normaal mens is. Op de dag dat majoor Kroon zijn derde boek ‘Kroongetuige’ uitbracht was ik erbij. Nu geen stoer verhaal maar het verhaal van een militair die ook kwetsbaar blijkt. Niet onschendbaar maar ‘gewoon’ slachtoffer van een zedenmisdrijf. Daar gaat een commando EN marinier toch niet mee te koop lopen? Het is tonen van kwetsbaarheid en moed. Een geheim waar de ridder tien jaar mee torste. Wow! Gelogen? Nee, mijn gevoel zegt van niet. Ik was trots dat ik contact had met Marco. Ik deed er zelfs een beetje stoer over dat ik Marco ‘kende’. Ik heb gezien hoe hij oud-militairen, bejaarden en gewonde militairen te woord stond. Niets was hem teveel. Ik was erbij. Het was niet gespeeld. Bij zijn presentatie van zijn boek ‘Kroongetuige’ bleek dat hij een stichting had opgericht H.E.A.R.T. Wat een goed initiatief! De stichting opgericht op initiatief van Marco Kroon die is uitgegroeid tot een succes. De stichting waardeert het werk van de Nederlandse militairen, politieagenten, brandweermannen, ambulancebroeders en hulpverleners van andere geüniformeerde hulpverleners die zich inzetten voor vrijheid en veiligheid. Helaas zijn deze beroepen niet zonder gevaar en raken sommigen blijvend invalide of erger. De stichting H.E.A.R.T wil daarom de getroffen gezinnen, families en nabestaanden, in de breedste zin van het woord, ontlasten en te ontzorgen. Zij proberen binnen de mogelijkheden die zij hebben binnen een gigantisch netwerk de kwaliteit van leven te verbeteren of indien mogelijk dromen en wensen te verwezenlijken. Marco doet het niet alleen maar ook met vrijwilligers waaronder een politieagent. Respect voor het initiatief en de vrijwilligers!
Dan komt Marco tijdens de carnaval negatief in het nieuws. Ik ben er niet bijgeweest. Velen hebben een oordeel. Ik blijf er verre van weg.
Moet ik meegaan met de negatieve uitlatingen en afscheid nemen van Marco als ook van zijn goeie initiatieven die al lang waren opgestart voor het incident waar ik niet bij ben geweest.
Voor mijn gevoel blijft hij dezelfde held als ook de kwetsbare man die net zoals ik die niet perfect is en fouten maakt. Zijn ‘fouten’ als hij die heeft begaan zou hebben praat ik niet goed. Maar zijn heldendaden kan ik ook niet ontkennen. Met of zonder medaille. Mijn persoonlijke conclusie gebaseerd op mijn gevoel zegt mij dat ik hypocriet zou zijn als ik ‘afscheid’ zou nemen van Marco en zijn stichting. Keep up the good work, Marco!
Ditto